» تله بازداری هیجانی چیست

تله بازداری هیجانی چیست

شما برای اینکه توسط دیگران طرد نشوید و احساس شرمندگی نکنید، همه اعمال، احساسات و حتی ارتباطات خود را کنترل می کنید و مانع بروز آن ها می شوید. بازداری می تواند در مواقع خشم و عصبانیت، خوشحالی و محبت، ابراز احساسات و نیازهای شخصی صورت گیرد. شما در بیان آسیب پذیری یا ابراز کامل احساسات خود، دچار مشکل می شوید. بیش از حد عقلانی و منطقی رفتار می کنید، در حالی که نیازهای هیجانی خود را نادیده می گیرید.فرد گرفتار در این تله نمی تواند دوست داشتن خود را بیان کند و علاقه ای هم ندارد که راجع به این مسائل صحبت کند. او تصور می کند که اگر به شریک عاطفی اش ابراز علاقه کند، سو برداشت می کند به قول خودمان پررو می شود،و دیگر نمی تواند زندگی اش را کنترل و مدیریت کند. بنابراین نه احساسات مثبت خود را بازگو می کند و نه احساسات منفی. اکثر افراد گرفتار در این تله جذب کسانی می شوند که درگیر تله محرومیت هیجانی اند.

نشانه‌های تله بازداری هیجانی

مطلب مرتبط آیا مدیتیشن می تواند افکار منفی را از بین ببرد؟

از اینکه نتوانم خشم و عصبانیت خود را کنترل کنم و از این طریق به دیگران از لحاظ هیجانی یا جسمانی ضربه بزنم، نگران و ناراحتم.خشم و ناراحتی زیادی در درونم وجود دارد که از بیان آن ها خودداری می کنم.به قدری احساسات خود را کنترل می کنم که دیگران تصور می کنند، آدم بی احساس و سردی هستم در حالی که پر از احساسات ابراز نشده ام.نگرانم که دیگران فکر نکنند من آدم عصبی و ناراحتی هستم و دچار طردشدگی شوم.

ریشه های تله بازداری هیجانی

همانطور که می دانید کودکی یکی از بهترین و قشنگ ترین دوران زندگی هر فردی است بنابراین والدین باید تمام تلاش خود را بکنند تا با رفتارهای صحیح و اصولی، کودکی تربیت کنند که درگیر این تله ها نشود و درنتیجه آینده بهتری هم برای فرزند خود رقم بزنند. در ادامه با نشانه هایی که به ما هشدار می دهد گرفتار تله بازداری هیجانی شده ایم، آشنا می شویم و بخاطر داشته باشید که در تربیت فرزند خود از انجام این کارها اجتناب کنید.

سرکوب کردن احساسات کودک توسط والدین، به مرور زمان باعث می شود که کودک برای جلوگیری از این سرکوب ها از بیان احساسات و هیجاناتش خودداری کند بنابراین زمینه مناسبی نیز برای گرفتاری در این تله فراهم خواهد شد. والدین بسیار سخت گیری که مرتب،اشتباهات کودک را به رویش می آورند نیز می توانند باعث بروز این تله در کودک شوند. در نتیجه کودک می ترسد احساسات و نیازهایش را بازگو کند که مبادا مورد بازخواست قرار گیرد. جملاتی از قبیل دختر نباید سبک باشه و هی بخنده، پسر که گریه نمی کنه و مثال های زیاد دیگری که همه ما بارها و بارها شنیده ایم نشان از این تله دارد. در فرهنگ ما که خویشتن داری بیش از حد یک حسن به شمار می آید و به عنوان ارزش شناخته می شود، والدین سعی می کنند کودکی تربیت کنند که احساسات و هیجانات خود را بروز ندهد بنابراین شانس گرفتاری در این تله بالا می رود.

راه رهایی از تله بازداری هیجانی

هدف اصلی درمان این است که بیمار به این باور برسد که بیان احساسات و هیجان هایش، خطری را به دنبال ندارد. در طول دوره درمان، بیماران یاد می گیرند خشم خود را به شیوه مناسبی بیان کنند، عاطفه و احساس بیشتری از خود نشان دهند و در مورد احساساتشان صحبت کنند. آن ها یاد می گیرند که هیجان ها نیز به اندازه عقلانیت با ارزش اند و همیشه نباید منطقی و عقلانی عمل کرد.شما برای درمان این تله به یک درمانگر شوخ و خوش مشرب نیاز دارید؛ درمانگری که بتواند هیجانات و احساسات شما را بیدار کند. در کنار درمان اصولی توسط درمانگر نکات زیر را به خاطر بسپارید و مدام به خودتان یادآوری کنید،از کنترل کردن دیگران دست بردارید، دیگران را به خاطر بروز هیجان های طبیعی شان مسخره نکنید. از اینکه هیجان های خود را بازگو می کنید، احساس شرمندگی نداشته باشید. همینطور باید یاد بگیرید احساسات خود را به شیوه درست و در زمان درست و بجا بیان کنید، خشم خود را به صورت مناسب ابراز کنید، عشقی که در دل دارید را به زبان بیاورید و از بیان آن خجالت زده نشوید.

شما برای رهایی از این تله باید تمرین کنید که صدای خود را با احساسات ترکیب کنید، جملات احساسی بیان کنید. تفریحات و ارتباطات خود را بیشتر کنید و درنهایت یاد بگیرید که با بیان آزادانه احساسات، آرامش بیشتری نصیب شما خواهد شد.

تله زندگی محرومیت هیجانی

باور افراد گرفتار در این تله این است که نیازها و خواسته هایشان برای دیگران مهم نیست و دیگران برای برآورده کردن نیازهایشان تلاشی نمی کنند. این افراد، انسان هایی سرد و بی عاطفه هستند و احساس خشم، بی پناهی، ناراحتی، دلتنگی و محرومیت می‌کنند و به آدم ها اجازه نزدیک شدن به خود را نمی دهند. افراد گرفتار در این تله همواره توقع دارند که دیگران آن ها را درک کنند و متوجه خواسته هایشان شوند بدون اینکه خودشان نیازها و خواسته هایشان را بیان کنند و هنگامی که خواسته ها و نیازهایشان برطرف نشود بسیار ناراحت و آزرده خاطر می شوند. فکر می کنند اگر نیازهایشان را بیان کنند و بعد دیگران متوجه آن ها شوند دیگر ارزشی نخواهد داشت. هیچگاه با حرف نزدن و اعتراض نکردن نمی توانیم توقع درک شدن توسط اطرافیان مان را داشته باشیم.

علت شکل گیری تله محرومیت هیجانی

مادرانی که از والدین خود، توجه و محبت کافی دریافت نکرده اند، نمی‌توانند به فرزند خود نیز توجه بی‌قید و شرط داشته باشند. گاهی نیز مادر به دلیل افسردگی، توانایی توجه کردن و در آغوش گرفتن و محبت به کودک را ندارد. مشکلات و دعواهای بین زن و شوهر نیز سبب از بین رفتن انرژی روانی آن ها برای توجه و محبت به کودک می شود.مادر به اندازه کافی به نیازهای کودک توجهی ندارد و با او ارتباط خوبی برقرار نکرده است و در بهترین حالت تنها به خواسته‌های وی توجه می‌کند و نیاز او به محبت و توجه نادیده گرفته می شود.

مادر نمی تواند کودک را در حین ناراحتی و بی قراری آرام ‌کند بنابراین کودک یاد نمی‌گیرد چگونه با احساسات خود مواجه شود و به چه طریقی خود را آرام کند.

والدین به نیاز ها و خواسته های کودک اهمیتی نمی دهند و با او همدلی نمی کنند. به عنوان مثال قرار بوده کودک را به شهربازی ببرند اما شرایطی پیش آمده که نتوانستند به قول شان عمل نمایند. در این صورت باید ناراحتی خودشان را از این موضوع بیان می کردند تا کودک متوجه شود خواسته اش برای آن ها مهم بوده اما انتظار دارند که کودک خودش شرایط را درک کند و ناراحت نشود بنابراین او احساس می کند که برای آن ها مهم نبوده است و کمبود همدلی همیشه در وی وجود خواهد داشت.پدر و مادر، در شرایطی که باید از کودک حمایت می کردند وی را به حال خود رها می کردند و می گفتند مشکل تو است و خودت باید آن را حل کنی. همانطور که کودک را باید مستقل بار آورد، در صورت نیاز هم باید از وی حمایت کرد تا احساس تنهایی و بی پناهی نکند.

نشانه های تله محرومیت هیجانی

نیازها و احساسات خود را از شریک عاطفی‌ و اطرافیانتان پنهان می کنید و زمانی که نیازهایتان برآورده نشود، احساس نا امیدی و ناراحتی می کنید.

همواره سعی می کنید که خودتان را قوی و بی نیاز نشان دهید در صورتی که این گونه نیستید و از درون به توجه و همدلی نیاز دارید.احساس ناکامی و محرومیت می کنید، اما هیچ حـرفی نمی زنید و شروع به کینه جویی می کنید.مدام شریک زندگی تان را به دلیل توجه ناکافی سرزنش می کنید. سـرد، نامهربان و دست نیافتنی می شوید.انسان بسیار حساسی هستید، تحمل شنیدن هر حرفی را ندارید، سریع به شما برمی خورد و تصور می کنید که دیگران از روی قصد و غرض با شما صحبت می کنند.پرحرف هستید و گاه و بی گاه به شریک عاطفی تان زنگ می زنید و با این کار، او را خسته می کنید و به مرور زمان فکر می کند که شما فقط وقت او را می گیرید.

راه های مقابله با تله محرومیت هیجانی

تا حدودی با تله محرومیت هیجانی آشنا شدیم. اگر نشانه‌های تله محرومیت هیجانی را در خود پیدا کنیم، رعایت موارد زیر می تواند تا حدودی به ما کمک کند:

مطلب مرتبط چگونه رشد مو را افزایش دهیم؟

با کمک یک درمانگر، کودک تنها و بی‌پناه درونتان را پیدا کنید و با او ارتباط برقرار کنید. سعی کنید کودک درون خود را درک کنید، با او همدلی کنید و به حرف‌هایش گوش دهید.از روابطی که باعث فعال شدن تله زندگی محرومیت هیجانی در شما می شود به‌شدت اجتناب کنید. با افراد سرد و بی‌عاطفه که می‌توانند شما را به خود جذب کنند ارتباط برقرار نکنید.در صورتی که شخص مناسب و موردنظر خود را به عنوان شریک عاطفی پیدا کردید، نیازهای عاطفی‌تان را بیان نمایید، آسیب‌پذیری خود را با شخص مقابل مطرح کنید. شما باید بدانید که انسان‌ها به یکدیگر احتیاج دارند و اگر از دیگران بخواهیم که نیازهای ما را برطرف کنند، مشکلی پیش نخواهد آمد و نشانه ضعف ما نمی‌باشد.

منبع.از مجموعه پدر پولدار پدر بی پول

نویسنده.رابرت کیو ساکی

تگ ها : تله بازداری هیجانی تله محرومیت هیجانی احساس تنهایی بی پناهی شریک عاطفی تله زندگی

۰ نظر / ۸۳۲ بازدید